ORMANIN ÖĞRETİLERİ "YOGA VE BÜTÜNLEŞME"

Çıplak ayakla dolaşmaya başla toprağa basa basa. Ayağına bir şey batacak mı diye endişelenmeden, teslim ol toprağa, güvenle. 

Birden gök gürleyip yağmur çiselemeye başladı. Islanıyorsun; kaçacak mısın? Yağmura başını eğme, bedenini kasma, büzülme. Aç göğsünü, kaldır yüzünü bulutlara. Islansın suratın, tüm bedenin, sırılsıklam ol. 

Kıyafetlerin ıslansın, makyajın aksın, ayakların çamura bulansın, endişelenme… 

Sonra gözlerini kapa; dur öylece. Yağmur arındırsın seni toprakla birlikte. 

Duymaktan dinlemeye geçişlerinin yaşandığı kutsal anlardan birindesin. Çünkü özüne teslimiyettesin! Şimdi, gözlerin kapalı ve sırılsıklamken toprağın üzerinde dur öylece! 

Doğanın sana sunduğu meditasyonu hisset; doğanın frekanslarının enerji bedenini nasıl temizlediğine şahit ol. "Çakra," "aura," "enerji bedeni" gibi spiritüel kelimelerin bilgiden deneyime dönüşümünü izle. Topraktan ayağına, ayağından ellerine, ellerinden ağaca, ağaçtan sana, senden yağmura...

Ormanın öğretileri, yoga ve bütünleşme

Yoganın kelime anlamı ve yoganın o tüm öğretilerinin sonucu olan “bütünleşme” anındasın. Kal öylece. 

Ne güzel bir birleşmedir bu! 

Zihnin şimdi en boş olduğu halde. Kelimeler yok, bilgiler yok, cümleler yok, kurallar yok, kalıplar yok. Özgürsün; yağmurun içinde özgürsün, çamurun içinde özgürsün, Özünün içinde özgürsün!

Orman ve yağmur nasıl da sundu öğretilerini. Onlar kelimelerle değil sessizlikle konuştu. "Teslim ol," dediler. "Endişelenme," dediler. "Korkma," dediler. "Dur," dediler. "Kaçma," dediler. "Aç göğsünü," dediler! "Özgür ol," dediler.

Ve şimdi, özünde taşıdığın kadim bilgeliği, doğanın sessiz rehberliğinde hatırladın; sesin ve sessizliğin iç içe geçtiği bu anda, sınırsız sevgiyle yeniden birleşmiş oldun.